Śnieżnik (Masyw Śnieżnika)

Zima 2013. 

Śnieżnik (1425 m n.p.m.), zwany też Śnieżnikiem Kłodzkim dawniej Kładską Śnieżką, w jęz.cz. Králický Sněžník – najwyższy, graniczny szczyt po polskiej stronie w Sudetach Wschodnich i w Masywie Śnieżnika.
Śnieżnik jest najwyższym szczytem Masywu Śnieżnika i 17. co do wysokości w całych Sudetach. Jest on jedyną górą w masywie Śnieżnika, która wystaje ponad górną granicę lasu. Śnieżnik należy do Korony Gór Polski.(Wikipedia) 

Śnieżnik nie jest dla mnie górą nieznaną. W latach młodzieńczych niejednokrotnie uczestniczyłem w wyprawach na szczyt Śnieżnika. To była moja pierwsza "poważniejsza" góra, na którą udało mi się wejść. Sporo ponad 1000m wysokości, szczyt ponad granicą lasu, duża zmienność pogody, klimatyczne schronisko itd... - to wszystko powodowało, że wyjazdy w stronę Masywu Śnieżnika zawsze były atrakcyjne. 

Jednak nigdy (z tego co pamiętam) nie byłem na Śnieżniku w okresie zimowym. W tym roku podczas kilkudniowego pobytu w Kotlinie Kłodzkiej nadarzyła się ku temu okazja i wybrałem się na wyprawę na szczyt Śnieżnika w scenerii zimowej. :-)

"Schronisko na Śnieżniku"(1218m n.p.m.)

Start wyprawy - miejscowość Międzygórze

Ostatnie zabudowania miejscowości Międzygórze

Czerwonym szlakiem na szczyt Śnieżnika

"Schronisko na Śnieżniku"

Plan wyprawy był bardzo prosty. Wybralismy najkrótszą i chyba najłatwiejszą drogę na szczyt Śnieżnika. 

Trasa przebiegała następująco: 

• - start w Miedzygórzu (parking w centrum miejscowości, 600m n.p.m.) 
• - Schronisko na Śnieżniku (czerwonym szlakiem, 1218m n.p.m.) 
• - Śnieżnik (zielonym szlakiem, 1425m n.p.m.) 
• - zejście do Międzygórza (tą samą drogą). 

Trasa jak na warunki zimowe była dość wymagająca (ponad 800m przewyższenia). Trochę obawiałem się sporej ilości śniegu i co się z tym wiąże typowo zimowych utrudnień na drodze. Jednak jak się później okazało śnieg leżący na całej trasie był tak ubity, że cała droga przebiegła bez żadnych niemiłych niespodzianek i trudniejszych wyzwań. :-) Czerwony szlak poprowadzony jest bardzo łagodnie, jedynie na dwóch lub trzech krótkich odcinkach wydaje się dość stromy. Końcowe podejście na szczyt Śnieżnika (1425m) oczywiście odbywało się przy towarzystwie coraz większego wiatru (ale na szczęście nie wichury :-) ).

"Schronisko na Śnieżniku" na wysokości 1218m n.p.m.

Zielony szlak na szczyt Śnieżnika

Zielonym szlakiem w stronę szczytu Śnieżnika

Kilka słów o pogodzie... Prognozy na ten dzień nie były złe (sporo przejaśnień i nawet trochę słońca), aczkolwiek patrząc rano na krajobraz za oknem jedynie te prognozy nastrajały optymistycznie. Od wczesnych godzin rannych cały rejon Masywu Śnieżnika (zresztą nie tylko) był przykryty niezachęcającymi do wyprawy niskimi chmurami. Właśnie z powodu tych chmur zamiast wyruszyć na trasę wczesnym rankiem, start wycieczki miał miejsce dopiero około godziny 10.00. Jednak opłaciło się czekać... W Międzygórzu i na początku trasy pogoda była co prawda taka sobie, ale później - im dalej i wyżej byliśmy było coraz ładniej. Na samym szczycie było wręcz przepięknie! Szybko pędzące chmury stworzyły wręcz niesamowity spektakl. Na zmianę, raz było można obserwować przepiękne niebiesko niebo i słońce, a za chwilę było już bardzo pochmurno i ciemno. Bardzo nam to się to wszystko podobało. :-)

Szczyt Śnieżnika

Czarna Góra(1205 m n.p.m.) ze szczytu Śnieżnika

Krajobraz czeskiej części Masywu Śnieżnika

Czarna Góra(1205 m n.p.m.) ze szczytu Śnieżnika

Szczyt Śnieżnika

Na trasie (szlak czerwony do schroniska) spotkaliśmy jedynie kilku turystów. Wręcz byłem tym zaskoczony... Był to przecież najbardziej popularny szlak wejściowy na Śnieżnik! Dopiero w okolicach schroniska i samego szczytu pojawiło sie więcej ludzi. Część podróżowała na pieszo (tak jak my), część na nartach biegowych, a jeden napotkany turysta wybrał się w Masyw Śnieznika i na sam szczyt nawet na rowerze?! Ze szczytu Śnieżnika widoki są oczywiście piękne w każdym kierunku. Mnie najbardziej spodobał się krajobraz w kierunku Czarnej Góry (1205m n.p.m.) i Małego Śnieżnika (1337m n.p.m.) Schodząc już w kierunku schroniska ponownie pomyślałem sobie: zima w górach jest jednak przepiękna. :-)